«Մենք մեծացել ենք Փարիզի լը Մաղե թաղամասում, որտեղ կողք կողքի ապրում էին հայ և հրեա ներգաղթյալներ...նրանք մեր հարևաններն ու ընկերներն էին: Երբ նացիստական բանակը սկսեց կալանավորել հրեաներին, իմ ծնողները պատսպարեցին նրանցից շատերին: Ծնողներս շատ լավ գիտեին, թե ինչ վտանգավոր քայլի են դիմում, իսկ ես ու քույրս խենթ երկտասարդներ էինք, որ ուղղակի հետևում էինք ծնողների օրինակին: Միայն տարիներ անց ենք հասկացել, թե որքան մեծ ռիսկի էինք դիմում»a